علامه بزرگ سيّد شرف الدّين جبل عاملي صاحب كتاب «المراجعات» مي گويد: يكي از مسيحيان ثروتمند لبنان نزدم آمد و گفت: مي خواهم مسلمان شوم، وظيفه ام چيست؟
گفتم: دو ركعت نماز صبح بخوان و سه ركعت نماز مغرب.
گفت: مسلمانان هفده ركعت نماز مي خوانند!
گفتم: مسلماني آنها يك مقدار قوي شده است، از اين رو پيامبر اسلام براي تازه مسلمانان، بنابر نقل تواريخ، دو ركعت نماز صبح و سه ركعت نماز مغرب مي خواندند، اكنون كه شما مسلمان شده ايد، همين اعمال را انجام بدهيد كافي است.
كم كم اين شخص تازه مسلمان، قوي شد، و به مساجد مي رفت و مانند ساير مسلمانان، نمازهاي پنجگانه را به جا مي آورد.
تا اينكه ماه رمضان فرارسيد، ايشان سراسيمه نزد من آمد و گفت: آيا من هم بايد روزه بگيرم؟
گفتم: خير، روزه مربوط به كهنه مسلمان ها است، مسلمانان صدر اسلام، پس از مدّت طولاني كه از بعثت پيامبر گذشت، به روزه گرفتن مأمور شدند.
گفت: مي خواهم روزه بگيرم.
گفتم: هر اندازه كه آمادگي داري روزه بگير.
همين روش باعث گرديد كه در سال دوّم، تمام ماه رمضان را روزه گرفت، و اكنون او از مسلمانان نيرومند لبنان است، نماز شبش ترك نمي شود، و مهمترين بودجه ها و كمبودهاي مالي جنوب لبنان (مركز شيعه نشين) را او تأمين مي كند.
آري هنگامي كه پيامبر7 معاذبن جبل را براي ارشاد مردم، به يمن فرستاد به او فرمود: يا معاذ بشر و لاتنفر، يسر و لاتعسر.
«اي معاذ! با بشارت و چهره شاد و گشاد با مردم روبرو شو، (و كاري را كه موجب فرار مردم از اسلام گردد انجام نده) آسان بگير و سخت نگير»

 استاد قرائتی می گوید:

هفت ساله بودم كه به يكى از مساجد كاشان رفتم ، در صف اوّل نمازجماعت ايستاده بودم كه پيرمردى مرا گرفت و مثل گربه به عقب پرتاب كرد و گفت : بچه صف اوّل نمى ايستد! و اين در حالى بود كه با بى احترامى هم جايى را غصب كرد و هم ذهن كودكى را نسبت به نماز و مسجد منكدر كرد.
پس از گذشت سالها هنوز آن خاطره تلخ در ذهنم مانده است .