هشام بن سالم از آن حضرت روايت كرده است كه در مورد اين آيه كه خداوند عزّ و جلّ ميفرمايد:

“إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قِيلًا (يعنى: همانا ناشئه و عبادت شبانه از حيث قولش (يا از حيث صدق قول)

پايدارتر و باقوامتر و استوارتر است) “

آن حضرت فرمود:

“مراد برخاستن شخص است از بسترش در حالى كه مقصودش از اين كار فقط رضاى خداوند عزّ و جلّ باشد

و هيچ چيز ديگر در نظر نداشته باشد.”

ترجمه من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص: 159

 بحر السقّاء از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود:”

از جمله نسيم هاى رحمت خداوندعزّ و جلّ اين سه چيز است:

بيدارى و اشتغال به عبادت در شب، و افطار كردن روزه دار، و ملاقات و ديدار برادران ايمانى.”

ترجمه من لا يحضره الفقيه ؛ ج‏2 ؛ ص158

فضيل از امام صادق عليه السّلام روايت می كند كه فرمود:

“خانه‏ هائى كه شبها در آن نماز و قرآن خوانده مى ‏شود، از براى اهل آسمان مي درخشد چونان كه ستارگان از براى اهل زمين.”

 در حديثی از امام صادق عليه السّلام نقل شده در معنى كلام خدا كه ميفرمايد: «إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ‏» يعنى

«كارهاى خوب گناهان را از بين‏ ميبرد»

فرمود: “نماز شب شخص مؤمن اثر گناه روز او را از بين ميبرد.”

شرح:

البتّه معلوم است كه شخص نماز شب‏خوان دست بهر گناه و آلودگى نميزد، بلى ممكن است بعضى از معاصى كوچك

از او سرزند و آمرزيده شود، مشروط بر اينكه حقّ النّاس نباشد چون خداوند وعده داده كه از ظلم هيچ ظالمى نگذرد،

و حقّ مظلوم را از ظالم بگيرد، و مي فرمايد «إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ» يعنى خداوند در كمين ظالمين و ستمكارانست.

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ، ص: 100

حسين بن حسن كندى از امام جعفر صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:

“شخص گاهى دروغى گويد و باعث آن شود كه از روزى مقدّرش محروم گردد، گفتم چگونه از روزى

محروم مى ‏شود؟ فرمود: اثر دروغ گفتن موفّق نشدن به نماز شب است، و چون از نافله شب محروم ماند،

از روزى مقدّر بى‏ نصيب گردد.”

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص: 99

 على بن محمّد نوفلى گويد شنيدم از حضرت هادى عليه السّلام كه مي فرمود:

“گاه هست كه بنده براى نماز شب برخيزد و خواب بر وى غلبه كند چندان كه او را براست و چپ كشاند و گاهى

چانه‏ اش به سينه‏ اش رسد، حقّ تعالى امر فرمايد كه درهاى آسمان را بگشايند و فرشتگان را ندا دهند كه نظر

كنيد كه اين بنده من در راه تقرّب و نزديكى بمن چه سختى‏ها ميكشد در چيزى كه بر وى واجب نساخته‏ام باميد

سه چيز: يا گناهش را بيامرزم، يا توبه روزيش گردانم، و يا رزق و روزى او را زياد كنم،

 اى فرشتگان شما را گواه مي گيرم كه من همه را بدو عطا كردم.“

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ، ص: 98

 از امام جعفر صادق (ع) نقل شده كه فرمود:

“چنان كه خداوند در قرآن ميفرمايد: الْمالُ وَ الْبَنُونَ زِينَةُ الْحَياةِ الدُّنْيا (مال و اولاد زينت زندگى دنياست) براستى كه

ركعات هشتگانه كه بنده در آخر شب مي خواند زينت آخرت است.”

و نيز همان راوى از آن حضرت عليه السّلام نقل می كند بكسى كه از تنگدستى زياد شكايت ميكرد تا بجائى كه نزديك بود

اظهار گرسنگى كند فرمود:

“اى فلان! آيا نماز شب ميخوانى؟ “

عرض كرد بلى، حضرت رو به يكى از ياران كرد و فرمود:

“آن كسى كه نماز شب مي خواند اگر بگويد من گرسنه‏ ام دروغ مي گويد، زيرا خداوند متعال در مقابل خواندن نماز شب

ضامن روزى روز او شده است.”

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ص: 97