باز باران…بی ترانه…

 باز باران..

 با ترانه

دارد از مادر نشانه..

بوی باران.. 

بوی اشک مادرانه

پر ز ناله 

کودکی با مادری پهلو شکسته 

سمت خانه.. 

کوچه ها و تازیانه 

گریه های کودکانه 

حمله ی نامرد پَستی وحشیانه 

تازیانه تازیانه. .

پس چرا مادر، چرا گم کرده راه آشیانه..

باز باران.

دانه دانه ،حیـدرانه

بی صدا و مخفیانه

آه ، از غسل شبانه 

زینبــانه 

لرزه افتاده به شانه 

پشت تابوتی روانه 

بـــــاز بـــاران 

باز….

ایام شهادت  حضرت زهرا سلام الله علیها  بر آقا امام زمان(عج)وشیعیان آن حضرت تسلیت باد

 اقای قرائتی در خاطراتشان آمده :

 مرحوم پدرم اصرار زیادى داشت که من محصل حوزه علمیه و روحانى شوم و من مخالف بودم

و به دبیرستان رفتم . روزى گزارش چند نفر از همکلاسى هایم را به مدیر دادم که اینها در مسیر

راه اذیت مى کنند، مدیر هم آنها را تنبیه کرد. آنها هم در تلافى با هم همفکر شدند و کتک مفصّلى

را در مسیر برگشت به من زدند که سر و صورتم سیاه شد و بى حال روى زمین افتادم و به سختى

خود را به منزل رساندم . پدرم گفت : محسن چى شده ؟ گفتم : هیچى ، مى خواهم بروم حوزه

علمیه وطلبه شوم . راستى چه خوب شد آن کتک را خوردم !

گاهی وقتها برخی شعار می‏دهند؟ ولی در عمل جور دیگر عمل می کنند به عنوان مثال:

چقدر تا حالا ما گریه کرده ‏ایم که: حق حضرت زهرا را ندادند؟ فدک را به زهرا ندادند.

این آقایی که چند لیتر تا حالا گریه کرده که چرا حق حضرت زهرا را ندادند، خودش هم

خمس‏ نمی‏دهد! چه فرقی می‏کند که حق زهرا را ندهیم یا حق فرزند زهرا را ندهیم؟ خمس

مال امام زمان است. که توسط مرجع تقلید خرج محرومین می‏شود، یا خرج نظام بشود.

یا خرج هر چه مصلحت است بشود. آن آقایی که گریه می‏کند برای حضرت زهرا و حق زهرا

را نمی‏دهد معلوم نیست که اگر در زمان حضرت زهرا زندگی می‏کرد وضعش چگونه بود! چون

افرادی حق زهرا را ندارند این آقا هم حق فرزند زهرا را نداد. اگر کسی به یک امامزاده

تیر اندازی کرد معلوم نیست که به امام تیر اندازی نکند. داستان کسی پهلوی یک نفر آمد،

گفت: آقا می‏شود پرده‏ی کعبه‏ را برید؟ گفت: نه! وقف است. حرام است. خوب که گفت:

حرام است. گفت: آقا ببخشید حالا یا حلال است یا حرام؟ ما یک تیغ‏ دستمان بود یک

خرده‏اش را بریدیم. گفت: راست می‏گویی؟ ببینم! یک خرده‏اش را به من بده! گفت:! تا

حالا که می‏گفتی حرام است؟ گفت: حالا که حرام است با هم بخوریم. اول گفت: پرده‏ ی

کعبه را نمی‏شود برید. ولی گفت: وقتی گفتم گفت: با هم بخوریم. اول می‏گوییم: حق زهراس

را نمی‏شود خورد. بعد می‏گوییم: سهم امام را با هم بخوریم. چه فرقی می‏کند؟

چرا خداوند دست به آفرینش زده و این همه موجود و از جمله انسان را آفریده است؟

پاسخ : اگر دانشمند خوش بیانی سخن گفت، نباید پرسید چرا سخن گفتی؟! زیرا علم و بیان

او اقتضا می‏کند که یافته ‏های علمی خود را ارائه دهد. اما اگر این دانشمند با آن همه کمالات

ساکت شد و یافته ‏های خود را کتمان کرد، زیر سوال می‏رود که چرا نگفتی؟ خداوند قادر حکیم

مهربان که می‏تواند از خاک، گندم واز گندم، نطفه انسان کاملی را بیافریند، اگر نمی‏آفرید جای

سوال بود که چرا قدرت خود را به کار نگرفتی و چیزی نیافریدی؟

‍

عصر خلافت امام علی علیه السلام بود، آن حضرت روزی در مسجد کوفه در حضور جمعیت

بالای منبر رفت، پس از حمد و ثنا فرمود: ای مردم! گناهان بر سه گونه اند:

❶ گناهی که آمرزیده شده است

❷ گناهی که آمرزیده نشده است

❸ گناهی که بر صاحبش، هم امید بخشش داریم و هم ترس عدم بخشش.

  ‍ حبه عرنی عرض کرد: ای امیر مؤمنان! آنها را برای ما شرح بده. امام علی (علیه السلام) فرمود:

**** ‍ گناهی که آمرزیده است: آن گناهی است که خداوند بنده اش را به خاطر آن به بلاها مبتلا و مجازات کند، پس خداوند بردبارتر و کریم تر از آن است که بنده اش را دو بار مجازات نماید. 

****‍ اما گناهی که آمرزیده نشود: عبارت است از ستمهایی که بعضی ازر انسانها بر بعضی می کنند،  خداوند به خودش سوگند یاد کرد و فرمود: به عزت و عظمتم سوگند که ظلم هیچ ظالمی (بدون مجازات) از من نگذرد، گرچه آن ظلم، زدن مشتی به مشتی، یا مالیدن دستی به دستی (برای هوسرانی) و یا شاخ زدن شاخداری به بی شاخ باشد. پس خداوند برای بندگان، از یکدیگر قصاص می گیرد، تا ستمی از کسی (بدون مجازات) نماند، سپس خداوند در روز قیامت آنها را برای حساب رسی زنده کند.

  ****‍ اما گناه سوم: گناهی است که خداوند آن را پوشانده است و توبه را بر صاحبش ارزانی فرموده است و گنهکار به گونه ای شده که از گناهان خود ترسان و به رحمت خدا، امیدوار است، ما برای چنین گنهکاری، همان حال را داریم که خودش همان حال را دارد که عبارت از ترس از عذاب و امید به رحمت الهی باشد .

‍ اصول کافی، باب فی ان الذنوب ثلاثة، حدیث 1 ص443 ج2

اگر همسرتان بعد از دعوا می گوید: «منظورم این نبود»، جواب بدهید: «درست است که چنین منظوری

نداشتی، اما طوری رفتار کردی که من این طور احساس کنم. پس، از این به بعد این کار را انجام نده.»

بازگشت به گذشته و تاکید بر گفته های خود و طرف مقابلتان باعث می شود به جای راه حل، بر آنچه

گذشته است تمرکز کنید.