اصبغ بن نباته روايت مى‏ كند كه امير مؤمنان عليه السلام فرمود:

«زمانى بر مردم خواهد آمد كه فحشا، كارهاى ناپسند و سازش‏كارى در آن ارزش و گناهان شكسته و زنا آشكار مى ‏شود و

اموال يتيمان حلال شمرده مى‏شود و ربا خورده و در پيمانه و وزن كم گذاشته مى‏ شود و شراب با نام نبيذ و رشوه با نام هديه

و خيانت با نام امانت‏دارى حلال شمرده مى ‏شود و مردان شبيه زنان و زنان شبيه مردان مى‏ شوند و محدوده نماز سبك شمرده

و براى غير خدا حج به‏ جا آورده مى‏ شود. هنگامى كه آن زمان فرا رسد، گاهى هلال بالا مى‏ آيد به طورى كه در دو شب

هلال ديده و گاهى مخفى مى‏ شود. به طورى كه در آغاز ماه رمضان‏ افطار و در پايان‏ آن روز (عيد) روزه گرفته مى ‏شود.

پس در اين هنگام بر حذر باشيد! بر حذر باشيد! از اين‏كه خداوند شما را در حال غفلت و بى‏ خبرى گرفتار عذاب كند؛ زيرا

در پس آن وضع، مرگ فراگير خواهد بود و مردم با سرعت و پى در پى ربوده مى ‏شوند به طورى كه انسان هنگام صبح

سالم و هنگام شب در زير خاك مدفون و يا شب، زنده و صبحگاهان مرده است.

وقتى آن زمان فرا رسيد، واجب است پيش از نزول بلا در وصيت پيش دستى كرد و واجب است نماز در اول وقت آن- از

بيم از دست دادن آن در پايان وقت- هركس از شما به آن زمان رسيد، شب را جز با طهارت سپرى نكند و اگر مى‏ تواند در

هر حالى با طهارت باشد، اين كار را انجام دهد؛

زيرا هميشه بيمناك است و نمى ‏داند چه وقت فرستاده خدا براى گرفتن جانش مى‏ آيد. به تحقيق من شما را بر حذر داشتم

و اگر بشناسيد، آگاه كردم و اگر پند گيريد، شما را پند دادم. پس در پنهان و آشكارا از خدا بترسيد و نميريد مگر در حالى

كه مسلمان هستيد: و هركس آيينى غير از اسلام را برگزيند، هرگز از وى پذيرفته نمى ‏شود و در آخرت از زيانكاران است.»

منابع فقه شيعه؛ ج‏23 ؛ ص445-447