“بار خدايا، يكى از اين برگزيده‏ترين وظايف و خاص‏ترين واجبات، ماه رمضان را قرار دادى. ماهى كه آن را از ميان ديگر

 ماهها ويژگى ديگرى بخشيده‏اى و از ميان همه زمانها و روزگارها اختيارش كرده‏اى و بر همه اوقات سال برترى‏اش

نهاده‏اى، زيرا كه در آن قرآن و نور نازل كرده‏اى و بر تكاليف مؤمنان چند برابر افزوده‏اى و روزه را در آن واجب داشته‏اى

 و مردمان را به بر پاى خاستن براى عبادت خود ترغيب كرده‏اى و شب‏ قدر را كه از هزار ماه بهتر است تجليل فرموده‏اى.

 و چون رمضان را به ما عطا كردى، ما را بر ديگر امتها فضيلت‏ نهادى و از ميان پيروان ديگر كيشها برگزيدى. پس ما به

فرمان تو روزش را روزه داشتيم و شبش را به نماز برخاستيم، و با روزه داشتن و نماز خواندن در اين ماه به رحمتى كه

ما را ارزانى داشته بودى روى نهاديم و آن را وسيله نيل به ثواب تو قرار داديم. تويى كه هر چه از تو خواهند توانى داشت

 و آنچه از فضل و احسان تو طلبند توانى داد و به خواستاران مقام قرب خود نزديك هستى.”

الصحيفة السجادية / ترجمه آيتى، ص: 284-283