پیامبر اکرم (ص) فرمودند:

” درهای رحمت آسمان در چهار هنگام گشوده می شود:

هنگام بارش باران،

                    هنگام نگاه فرزند به چهره پدر و مادر،

                                                               هنگام گشوده شدن در کعبه و هنگام عقد ازدواج”

امام صادق عليه السّلام فرمود:

“از سنت و احسان بپدر اينست كه مرد باسم پدرش كنيه گيرد (يعنى اگر نام پدرش مثلا محمد بوده، به پسرش

كنيه ابو محمد يا نام محمد دهد و يا براى خود ابن محمد كنيه گيرد و خود را بنام پدر معرفى كند چنان كه

امير المؤمنين عليه السّلام از خود به ابن ابى طالب معرفى ميفرمود).”

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج‏3، ص: 236

ابراهيم بن شعيب گويد:

بامام صادق عليه السّلام عرضكردم: پدرم بحدى پير و ناتوان شده كه او را براى قضاى حاجت به پشت

ميبريم، فرمود: اگر توانى خودت اين كار را مباشرت كنى بكن و خودت برايش لقمه كن تا

سپر آتش فردايت باشد [تا فردا ترا ببهشت برد].

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج‏3، ص: 236

عمار بن حيان گويد:

بامام صادق عليه السّلام خبر دادم پسرم اسماعيل نسبت بمن خوشرفتار است، فرمود: من هم او را دوست

داشتم و اكنون دوستيم باو افزون گشت، همانا خواهر رضاعى رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله نزد آن حضرت

آمد، چون او را ديد شادمان گشت و روپوش خود را براى او گسترد و او را روى آن نشانيد، سپس باو رو كرد و

با او بسخن پرداخت و تبسم ميفرمود، تا او برخاست و برفت و برادرش آمد حضرت رفتارى كه نسبت بخواهرش

كرد، در باره او عمل نفرمود، بحضرت عرض شد: با خواهرش رفتارى كردى كه نسبت باو نكردى با آنكه او مرد

است؟ فرمود: زيرا آن خواهر نسبت بپدر و مادرش خوش رفتارتر بود.

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج‏3، ص: 236

امام صادق عليه السّلام ميفرمود:

“مردى نزد پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله آمد و عرضكرد: يا رسول اللَّه! مرا سفارشى كن، فرمود: چيزى را بخدا شريك مساز اگر چه بآتش سوخته شوى و شكنجه بينى، همواره‏ دلت بايمان محكم باشد، و پدر و مادرت را فرمان بر و با آنها نيكى كن، زنده باشند يا مرده و اگر دستور دادند خاندان و مالت را كنار گذار، اين كار را بكن كه از ايمانست.”

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج‏3، ص: 231

معمر بن خلاد گويد: بامام رضا عليه السّلام عرضكردم: هر گاه پدر و مادرم مذهب حق را نشناسند.
دعاشان كنم؟

فرمود: براى آنها دعا كن و از جانب آنها صدقه بده، و اگر زنده باشند و مذهب حق را نشناسند با آنها مدارا كن، زيرا رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: خدا مرا برحمت فرستاده نه به بيمهرى و نافرمانى.

و فرمود: مردى خدمت رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله آمد و عرضكرد: يا رسول اللَّه؟ من بجهاد علاقه دارم و نسبت بآن با نشاطم، پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: پس در راه خدا جهاد كن كه اگر كشته شوى نزد خدا زنده خواهى بود و روزى داده شوى و اگر بميرى پاداشت بعهده خدا باشد، و اگر (از ميدان جنگ) باز گردى، از گناهان پاك شوى مانند روزى كه متولدشده‏اى.
عرضكرد: يا رسول اللَّه! من پدر و مادرى پيرى دارم كه بگمان خود بمن انس گرفته‏اند و از رفتنم بجهاد كراهت دارند.
رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: در اين صورت ملازم پدر و مادرت باش. سوگند بآن كه جانم در دست اوست: مأنوس بودن يك شبانه روز آنها با تو از جهاد يك سال بهتر است.

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج‏3، ص: 233