گفتار اول:ارزش معرفتی کشف وشهود
مقدمه
قبل از بحث از ملاک و معیار کشف و شهود بررسی در آیات قرآن کریم و روایات صورت گرفت تا روشن شود آیا در این دو منبع فیض عظیم و بحر عمیق آیاتی و احادیثی وجود دارد که ادراک و شهود عرفانی را بیان کند و آیا اساساً قرآن کریم چنین معرفتی را به رسمیت می‎شناسد یا نه، و اگر آن را به رسمیت می‎شناسد، چه قدر و منزلتی برای آن قائل است؟ آیا آن را در کنار معرفت عقلی و نقلی و حسی می‎نشاند و یا آن که مقامی برتر و بالاتر و شأنی عظیم تر برای آن قرار می‌دهد و آن را در درجه‌ای رفیع‌تر از دیگر انواع معرفت می‎نشاند؟ در اینجا چند نمونه از آیاتی آورده می‎شود که از آنها مکاشفه و مشاهده‎ی عرفانی استنباط می‎گردد.
1-1-شواهد قرآنی کشف و شهود عرفانی
1-1-1- مقام «قاب قوسین أوأ دنی»

ادامه »

???? آیت الله مجتهدی تهرانی (ره):

☘ گاهی انسان باید بنشیند و با نفس خود حساب و کتاب کند. پدر ما را این نفس در می آورد.

به نفس خود بگوید: «تاکی؟ چقدر؟ بس است دیگر! به فکر خودت باش!» ????

☘ نفس که به فکر ما نیست، به فکر خودش است. مثَل نفس، مثل اسب سرکش است. اگر سوار اسب سرکش شوی، اسب فرار می کند. اگر وارد باشی، دهنه ی اسب را محکم می گیری، ولی باز هم زورت نمی رسد و اسب فرار می کند تا برود سرآخور جو بخورد. سر صاحب خود را به سر در طویله می زند و او را به زمین می اندازد و در خون غوطه ور می کند. اما خودش سر آخور رفته و مشغول خوردن جو می شود، به فکر لذت خودش است و فکر صاحبش نیست.

???? نفس ما هم همین طور است. به فکر لذت خودش است، فکر این نیست که ما جهنمی می شویم؛

☘ لذا گاهی لازم است به نفس خود بگوییم که دیگر بس است! ما را جهنمی نکن! تا حالا که گذشت، از این به بعد ما را اذیت نکن!