در كتاب مناقب ابن شهر آشوب آمده است:

«سالم بن ضرير نقل مى‏ كند كه يك مرد نصرانى از امام صادق عليه السّلام از اسرار طب پرسيد، سپس راجع به جسم انسان

سؤال كرد. پس آن حضرت فرمود: “خداوند انسان را بر دوازده پيوند و دويست و چهل و هشت استخوان و سيصد و شصت

رگ آفريد و اين رگها همه جسد را سيراب مى‏ كند و استخوانها آنها را و گوشت استخوانها را و عصب گوشت را حفظ مى‏ كند.

در دو دست انسان هشتاد و دو استخوان و در ساعد دو و در عضد يكى و در كتف سه تا كه مجموعا چهل و يك استخوان مى‏

شود، دست ديگر نيز چنين است و در پاى او چهل و سه استخوان و در قدمش سى و پنج تا و در ساق او دو تا و در زانوى

او سه تا و در ران او يكى و در نشيمنگاه او دو تا استخوان قرار داده و همين طور است پاى ديگر. و در پشت او هجده تا

فقره قرار داده و در هر طرف او نه دنده و در گردن او هشت استخوان و در سر او سى و شش استخوان و در دهان او بيست

و هشت يا سى و دو استخوان قرار داده است.”

توضيح اينكه منظور از وصل يا پيوند كه در آغاز روايت آمده اعضاى استخوانى است كه به هم پيوند خورده و دوازده تاست

به اين شرح: سر، گردن، دو عضد و دو بازو و دوران و دو ساق پا و دنده‏هاى چپ و راست.

به جان خودم سوگند كه اين شمارشى كه از امام صادق عليه السّلام نقل شده عين همان چيزى است كه دانشمندان علم تشريح و

جراحان در اين عصر گفته ‏اند و كم و زياد نيست مگر در نامگذارى و يا در اينكه دو استخوان به جهت شدت اتصال، يك استخوان

حساب شده و يا بالعكس و اين بيانگر اطلاع كامل او از تشريح و نظر درست او در بيان استخوان بندى هيكل انسان است.»

روش تندرستى در اسلام / ترجمه طب النبي وطب الصادق عليهما السلام، ص: 79