لوط از اسحاق، و او از پدرش از جدّش روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود:

«هيچ بنده‏اى نيست كه خانواده مؤمنى را شادمان كند مگر آنكه خداوند از آن شادى و سرور، مخلوقى را مى ‏آفريند

كه در روز قيامت به هنگام هر پيشامد سخت به او مى‏ گويد: اى دوست خدا مترس، و او مى ‏پرسد: تو كيستى خدا تو

را رحمت‏ كند كه اگر دنيا از آن من بود، آن را در ازاى پاداش (محبّت) تو ناچيز مى ‏ديدم؟! پاسخ مى‏ دهد: من همان

سرورى هستم كه تو (در دنيا) به فلان خانواده ارزانى داشتى.”

پاداش نيكيها و كيفر گناهان / ترجمه ثواب الأعمال، ص: 384