و از آن جمله است آنچه اسماعيل بن عمير (بسندش) از طلحة بن عميره روايت كرده كه گفت:

على عليه السلام مردم را در باره گفتار رسول خدا (ص) كه فرمود: «هر كه من مولاى او هستم على فرمانروا

و مولاى او است» سوگند داد (كه هر كه آن را شنيده گواهى دهد) پس دوازده نفر از انصار گواهى دادند،

و انس بن مالك كه در ميان مردم بود گواهى نداد، أمير المؤمنين عليه السلام فرمود: اى انس! گفت: بله،

فرمود: چه چيز جلوگيرى كرد تو را و مانع از اين شد كه گواهى دهى با اينكه تو هم شنيدى آنچه اينان شنيدند؟

گفت: اى امير مؤمنان سالمند و پير شده‏ام و فراموش كرده‏ام! أمير المؤمنين عليه السلام گفت: بار خدايا اگر

اين مرد دروغ ميگويد او را بيك سفيدى- يا فرمود: بيك پيسى- (در سرش) دچار كن كه عمامه (و آنچه بر سر بندد)

آن را نپوشاند، طلحة (راوى حديث) گويد: خدا را گواه ميگيرم كه سفيدى را (پس از زمانى) در ميان دو چشمش ديدم.

 

 

الإرشاد للمفيد / ترجمه رسولى محلاتى، ج‏1، ص: 353

موضوعات: امام علی (ع)  لینک ثابت
نظر از: راوی [عضو] 

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ
عید تان مبارک

1395/06/29 @ 22:12


فرم در حال بارگذاری ...